“Sa kagalakan
nakasentro ang sulat ni Pablo sa mga mananampalataya sa Filipos. Para sa kanya,
ang mga taga-Filipos ay “kagalakan at karangalan” niya (4:1). Kasunod nito ang
tagubiling magkasundo na ang dalawang ‘diakonesang,’ sina Euodia at Sintique
(t. 2-3). At sa talatang 4 ay inulit-ulit niya ang hamong “Magalak kayo!” Sa
kagalakang ito, nais niyang magkaroon ng kapayapaan ang mga kapatiran sa
pamamagitan ng kanilang panalanging may pasasalamat (t.6-7) at sa pag-iisip ng
mga bagay na karapat-dapat at kapuri-puri (t.8-9). Sa talatang 10-20, nagwakas
si Pablo sa pagsasabing, “Ang liham na ito ang pagkilala sa lahat ng mga kaloob
ninyo sa akin” (t.18).”
Si Apostol Pablo ay kasalukuyang nakakulong. Hindi dahil sa
ginawa niyang kasalanan kundi dahil sa pagiging mangangaral niya ng Magandang
Balita ng Panginoong Jesus. Marahil ay masasabi nating “it’s ufair” para kay Pablo. Ngunit sa kabila ng unfairness, pinalakas niya ang loob ng
iglesia sa Filipos sa pagsasabing, “Ang
lahat ng ito'y magagawa ko dahil sa lakas na kaloob sa akin ni Cristo.” Labis
ang kagalakan niya siya sa pagmamalasakit ng mga kapatiran (t.10). Pero
sinasabi niya sa kanila, mabusog o magutom, managana o maghirap, “natutunan ko na ang sikreto kung paano
masiyahan sa anumang kalagayan sa buhay” (t.11-12). Kagalakan ang dulot ng
tulong ng mga taga-Filipos, pero sinasabi niya sa bahaging ito, may dumating
mang tulong o wala, magagawa niyang magalak sa kahit anumang sitwasyon.
Paano kinilala ni Apostol Pablo ang tulong ng Iglesias
a Filipos?
Una, ANG
KANILANG PAGTULONG AY TUGON SA NANGANGAILANGANG LINGKOD NG DIYOS (t. 14-17).
Si Pablo ay nakakulong sa Roma. May pribilehiyo siya sa pagkain at pananamit
bilang Roman Citizen pero mas iniasa
niya ang mga pangangailangan niya sa tulong ng mga kapatiran. Ayon na rin sa
kanya, ikinagagalak niya ang “pagdamay sa
kanyang paghihirap.” Kinilala niyang tugon sa pangangailangan niya, bilang
mangangaral ng Magandang Balita, ang mga tulong na ibinigay ng Iglesia sa
Filipos. Ang tulong na tinanggap niya ay hindi lang minsanan. Paulit-ulit
silang nagkaloob sa nangangailangang lingkod ng Diyos. Kaya naman, ang nais ni
Pablo para sa kanila, “makatanggap kayo
ng masaganang gantimpala.”
Ikalawa, ANG
KANILANG PAGTULONG AY MABANGONG HANDOG SA DIYOS (t. 18-20). Sa
pagkilala ni Pablo sa kanilang tulong, sinasabi niyang ang tulong nila sa
lingkod ng Diyos ay mabangong handog sa Diyos. Para kay Pablo, ito ay mabangong
mabango sa kanya dahil ang tulong nila ay higit pa sa pangangailangan niya.
Sobra-sobra. Umaapaw. Pero ipinauunawa niyang sa kanilang kaloob, ang tumatanggap
at higit na nalulugod ay ang Diyos. Nang sabihin niyang, “At buhat sa hindi mauubos na kayamanan ng Diyos, ibibigay niya ang
lahat ng inyong kailangan sa pamamagitan ni Cristo Jesus,” ito ay gantimpala
sa matapat at bukas na mga pusong tumugon sa pangangailangan ng isang lingkod
ng Diyos. Sapagkat pinagpapala ng Diyos mula sa hindi nauubos Niyang kayamanan
ang mga mananampalatayang tumutugon sa pangangailangan ng Kanyang mga lingkod.
Tayo ay nakakulong din. Hindi dahil may kasalanan tayo
kundi dahil sa COVID-19 virus.
Mahirap din ang ating sitwasyon. May ayuda ang gobyerno. May ginagawang relief operation ang church. Pero nananatili ang
pangangailangan. Katulad ni Pablo, sa nakaraang mga linggo, sinanay na tayo ng
Diyos upang matuto tayong masiyahan anuman ang ating kalagayan. Hindi tayo
pinagkulang ng Diyos. Hindi tayo iniwanan ni pinabayaan ng Diyos.
Kaya nga, may ayuda o wala, may relief goods o wala, nalalaman nating magagawa natin ang kagalakan
sa puso dahil sa lakas na kaloob ng Panginoong Jesu-Cristo.
Sa nararanasan nating hamon ng buhay ngayon, marami
tayong natutuhan (maaaring sumagot ang pamilya). Pero higit pa sa mga tulong ay
ang kagalakan ng buhay Cristiano. Sa paulit-ulit na encouragement ni Pablo sa mga taga-Filipos, pinalalakas din tayo ng
Diyos ngayon, “Magalak kayo!” Higit
sa malayang pamumuhay, higit pa sa masaganang hapag kainan, higit sa dami ng
perang hawak natin, higit sa mga tulong na natatanggap natin, higit sa
anupaman, ang kagalakan ng ating mga puso at kapayapaan ng ating mga isipan ay
sa Panginoong Jesus nakasalalay. Kung paanong sinabi ni Pablo, sabihin din
natin, “Ang lahat ng ito'y magagawa ko
dahil sa lakas na kaloob sa akin ni Cristo.”
Magpatuloy tayo sa paghahandog sa mga gawain ng
Iglesia upang matugunan ang mga pangangailangan nito. Magpatuloy tayo sa
pag-abot ng tulong sa mga lingkod ng Diyos para sa ikagagalak ng kanilang puso
at lalong higit, para sa ikalulugod ng ating Diyos. Alalahanin nating ang ating
pagtulong sa mga lingkod ng Diyos ay “mabangong
handog sa Diyos.”
No comments:
Post a Comment