“Ang sulat ni
Apostol Pablo sa mga taga-Filipos ay isa sa mga sulat niya nang siya ay
nakakulong at nalalapit na ang sariling kamatayan. Sa kabila nito, ang sulat
niya ay sulat na puno ng pagpapahayag ng kagalakan kahit sa kalagayang dapat ay
nawalan na siya ng pag-asa. Ang Iglesia sa Filipos ay kinikilalang isa sa mga
iglesiang naitatag ni Pablo sa kanyang 2nd Missionary Journey. Ang
mga taga-Filipos ay namulat sa pagsamba sa emperador at sa mga diyus-diyosan.
Ilan sa mga naakay niya sa pananampalataya sa lugar na ito ay si Lydia at ang
bantay-kulungan. Isa sa mga layunin ng kanyang pagsulat ay ang
pakikipagbalitaan sa kalagayan ng mga mananampalataya sa Filipos at sa
pagkukwento ng kanyang kalagayan sa kulungan. Ang sulat niya sa mga
taga-Filipos ay sulat ng isang lingkod ng Diyos, isang pastor, na
nagmamalasakit sa kalagayan ng mga mananampalataya.”
Si Apostol Pablo ay may pasaning alagaan ang mga
mananamapalataya sa Filipos bilang tagapagtatag ng iglesia dito. Noo’y
nagpapakita siya ng kanyang pastoral duty
para sa mga ito. SapagKat isa pa sa layunin ng kanyang sulat ay ang pagsansala
at pagtutuwid sa mga bulaang guro noon na maaaring makapandaya sa mga
taga-Filipos. Sinimulan niya ang sulat sa pagpapadama ng puso ng isang pastor.
Tatlong katangian ang ipinakita ni Apostol Pablo sa bahaging ito na maaaring magpalakas sa ministeryo ng isang lingkod ng Diyos at maipaunawa sa mga mananampalataya ang kanilang puso.
Una, sa talatang 3-6, ang lingkod ng Diyos ay NAGAGALAK SA BUHAY NG MGA TAONG KANYANG PINAGLILINGKURAN. Ang magagandang ginagawa ng mga kapatiran, lalo na ang pagdadala ng Magandang Balita ay nagreresulta ng panalanging puno ng kagalakan at pasasalamat ng Pastor. Sa kabaligtaran, kalungkutan ng isang Pastor ang mga balitang hindi maganda tungkol sa kapatiran lalo na ang katamaran sa pagpapalaganap ng Ebanghelyo.
Ikalawa, sa talatang 7-8, ang lingkod ng Diyos ay PINAHAHALAGAHAN ANG MGA TAONG KABILANG SA KANYANG KAWAN. Sa pagsasabi ni Apostol Pablo na ang mga taga-Filipos ay nasa kanyang puso at ang muli silang makita ay kanyang pinananabikan ay nagpapakita ng malalim na pagpapahalaga sa mga ito. Ang mga taga-Filipos ay nagpapahalaga rin naman sa kanya sa pamamagitan ng mga tulong na ipinararating sa kanya (4:10-20).
Ikatlo,
sa talatang 9-11, ang lingkod ng
Diyos ay TAIMTIM NA DUMADALANGIN PARA SA IGLESIA. Ang isa sa
pangunahing ministeryo ng isang Pastor ay panalangin para sa kanyang kawan.
Panalanging sumagana sa pag-ibig at pagkaunawa upang mapili nila ang
pinakamahalaga. Panalanging maging malinis at walang kapintasan ang uri ng buhay,
sagana sa mga kaloob, sa karangalan at ikadadakila ng Diyos.
Ang paglilingkod ni Pablo para sa mga taga-Filipos ay
hindi “one-way-ticket.” Ang kagalakan
niya ay nakaugat sa mabuting balita tungkol sa magandang uri ng pamumuhay ng
bawat mananampalataya. Ang pagpapahalagang ginawa niya para sa mga ito ay sukli
sa ginawang pagpapahalaga sa kanya. At ang taimtim na panalangin niya ay may
layunin para sa ikabubuti ng mga taga-Filipos na malaking kagalakang makita ng
isang lingkod ng Diyos. Kaya naman, habang siya ay nagagalak, nagpapahalaga at
dumadalangin para sa mga taga-Filipos, ang mabuting ugnayan sa pagitan nila ang
napakainam na resulta.
salamat sa mga magagandang mensahe...pagpalain po kayo ng ating Panginoon.
ReplyDelete